Hakkımda

Fotoğrafım
En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...

Zorba Yaşam

ZORBA YAŞAM

Bu gece, mısralarımda birkaç soru soracağım
Kabuklu duygu kırıntılarım
Bağışlayın beni anılar, şiddetle uykusundan uyandırdığım,
Karmaşık hissi hışırtılarım.

Nedir güç, nedir kuvvet?
Güç, kuvvet iyi; ama kime, kim için gereklidir; ne kadar?
Nedir güçlüden güçsüzü, kuvvetliden kuvvetsizi farklı kılan,
küresel öbür yarıdan
Değil midir, acizlik ki; insana, gözü kan bürümüş bir şekilde
Canlı cansız tüm varlıklardan;
Yedikat yerin dibine defnederek yaptıran yamyassı bir kabiristan

Ya nefret; nedir nefret, nedir kin?
Nefretle, kinle yoğrulsa yeterlidir; fakat kim(!), kim için
Niye illa kin, nefret de; kardeşlik, dostluk, barış, sevgi değil ki;

Yeterince alçakça değil midir bu hazin tablo ki;
Uçurumlar eşiğinde, farkında olmadan insanlar
Atacak olsa bir adım, parçalayacak yırtıcı kuşlar
Didik didik edecek kapkara leşi. . .

Tarih: 14 / 11 / 1991

Hiç yorum yok: