BİR EVRENDİR YAŞAMAK

BİR EVRENDİR YAŞAMAK

Narin bir basamaklar hengamesidir
Bazen yeni doğan bebeği kucaklamak
Bazen de basamaklarda atılan alın teridir,
Önünde yükselen yüce bir volkandır yaşamak

Santimi santimine, derinden bir nefesle
İçeri çekilen uçarı bir iç çekmektir.
Burcu burcu, dirhem dirhem alkışlanmak ya da;
Sade bir tomurcuktur yaşamak.

Zehre çalan hakikatidir,
Mantar gibi biten, yanı başındaki ölümün.
Bazen, dikenli ellerde oluşan şevkattir,
Nereden geldiği bilinmeyen bir sır gibi yaşamak.

Dağlarında ıslık çalan kör bir kurşundur.
Azgın bir boğa gibi içini okur,
Kabe Taşı gibi dimdik karşında durur,
Namus borcu, boyun borcu yaşamak

Hep derdini anlatır, dinlemez senin derdini
Katar, birer ikişer önüne; beşerin her ferdini
Aynı tastan su içirir, ayırmaz; merdini, namerdini
Çıngıraklı bir yılandır, sokar “öldürmez” yaşamak.

Fantazilerle süslü bir dramı daima olmuştur
Belki de çalılıklar arasında sinsice kaybolmuştur
Bilemezsin, senin için de süre belki dolmuştur.
Seher vakti açık kalan bir kapıdır yaşamak.

Darbeler ard arda, sanki bir mahşer
Bütün bunlara sebep, o güzel dilber
Yıkmak için seni, herkes seferber
Düşene “Bir tekme de sen vur” yaşamak.

Meydanda hiç ceset yok, bin tabut kalkar
Bin tabut arkasından bir dua sarkar.
Bir değil, milyon tane insan zamandan korkar.
Göz açıp kapar misali, bir rüyadır yaşamak.

Şehvetin çığlığı doruğa ulaştı
Öpüşürken salyalar, yüzümüze bulaştı
Belki de bizin için bu bilinen uğraştı
Bu kez de kesti ipleri dibinden, hain yaşamak

Hırçın bir yağmur gibi bardaktan boşanır,
Bütün bu aşklar, kinler, sitemler hepsi onadır.
Süre daima hep ondan yanadır.
Sisli duvarlar arkasından yönetilen bir evrendir yaşamak

Tarih: 29 / 12 / 1991