DONUK TABLO
Donuk bir tabloda, ressamın
Fırçasıyla birleşti iki dudağın.
Ardından fırça, tabloya çarptı
Ansızın oluşuverdi tabloda solgun yanağın
Sonbaharda, çınar ağacı gibi titredi fırça
Durdu, irkildi birdenbire pervasızca
Bakar oldu tabloya, yalnızca dedi ki “Nasıl çizerim?”
Son bir gayretle izah etti ellerime gerçeği yüreğim
Parıldayan bir nur düştü gökten
Oluştu tabloda, kömür gözlerin
Bu kez, zahmetlice değdirdi fırçasını ressam, kenarına tuvalin
“Hayret! Aklımdaymış hala.” dedi, alın kemiğin
Ressamın gayreti ile tuvalle fırça son kez birleşti
Süslendi donuk tablo ve cansız saçların.
Tarih: 18 / 10 / 1991
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder