KURULU ÇALAR SAAT
Sonsuz bir işkenceye mi tabi tutuluyoruz! . .
Sevmek, sevişmek, zevk; bunlar, nasıl kavramlar?
Kurulu çalar saatler gibi bozuluyoruz.
Neden bitmek bilmiyor, bu uzun akşamlar?
Nefretle mi uyanıyoruz acaba bu derin uykulardan?
Nasıl bir yaşam bizimkisi, dolap beygiri misali!
Bir film şeridi gibi kayıp gidiyor dünya elimizden,
Masmavi derin sulara gömülen heybetli gemiler misali
Dengesiz bir tahtarevalli gibi neden nefret ağır basıyor;
Mancınıktan fırlayan bir söz ile iyilik duvarları, kan içinde kalıyor?
Neden kin duvarı gibi asık suratlı insanlar?
Dünya, bir zeytin dalına sımsıkı sarılsa! . .
Neden kökünden kesiliyor, barışa uzanan eller?
Tarih: 10 / 5 / 1991
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder