ÇARESİZ SÜRGÜN
Sevginin fırtınalı vadisinde
Karşılaştık ikimiz, seninle bir gün
Kaderimizin oyununa geldik; çaresiz,
Eğildik sürgün
Nice acılara, aldırış etmedi şu gönlüm
Kaldı boynu bükük, şimdi çok üzgün
Korkuyorum belki de bir gün;
Alacak sazını eline, olacak gezgin.
Tarih: 26 Ocak 1991
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder