ÇIKIŞ YOK
Aradan belki geçti yıllar
Belki de geçecek günler, asırlar
Hangi tarafa baksan yar,
Nasıl ölçersen ölç, bil ki yine dar.
Bir türlü, bir türlü dinmek bilmiyor bu keskin uğultular
Bu mekan, bize yabancı artık
Ölümle vedalaşıp yaşamayı bıraktık
Kan içinde kaldı yattığım yastık
Belki ölümsüzlüğe hayli yaklaştık
Belki de yaşamdan fersah fersah uzaklaştık
Bu menfaat dünyasında yalnız o mu var?
Mümkün mü görmek yüzünü! Kaplamış etrafını sisler, dumanlar
Çıkmak bilmiyor aklımdan kömür gözler, kiraz dudaklar
Yol geçen oldu herkese bu koca hanlar
Ben ise hanın içinde mahsur kaldım, kilitli kapılar
Çıkış değil bana, umut değil; cam, çerçeve, pencere, kapı, duvar
Yıl: 1991
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder