Her gölge, bir insan; her gölge bir lisan
Her gölgenin, yansıyan ayrı bir kişiliği var.
Sen, gölgende kaybolan küçük bir damla isen
Şu zavallı dünyanın, söyle ne kusuru var?
Mahcup bir kraterde, bir mazlumda, bir insan
Mendebur gecelerin, volkan ışıltıları var.
Sen, gölgende kaybolan küçük bir damla isen
Şu zavallı dünyanın, söyle ne kusuru var?
Mahcup bir kraterde, bir mazlumda, bir insan
Mendebur gecelerin, volkan ışıltıları var.
Sen, sevgisiz kalıp da suçu ona atarsan
Şu zavallı dünyanın, söyle ne kusuru var?
Durgun akar nehirler, hep en uçta durursan
Sakın ola aldanma, köpürüp taşanı da var!
Masmavi gökyüzünü bir rüyaya taşırsan
Şu zavallı dünyanın, söyle ne kusuru var?
Topu topu, birkaç saat anımsanacak olan
Aklından hiç çıkmayan dolu dakikalar da var.
Her şeyleri dert edip ruhunu karartırsan
Şu zavallı dünyanın, söyle ne kusuru var?
Tarih: 9 / 7 / 1992
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder