Hakkımda

Fotoğrafım
En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...

AŞIK OLDUM

Aşık oldum, aşık oldum, aşık oldum
Yüzyıllardır süregelen bir olaydır bu
Aşık olmak; belli belirsiz bir tutku

Aklım, kabul etmiyor; gönlüm seviyor
Ruhum ise bir sarhoş gibi
Bir o yana, bir bu yana sendeleniyor.

Duygularım apar topar bir yumak
Düşüncelerim ise zinada basılmış bir kadın
Yukarı tükürsem bıyık, aşağı tükürsem sakal

“Uzak” diyorlar gibi belli belirsiz
Esmer ışık çarpıntılarında, hain gölgeler
Yatar bir döşek üzerinde tasasız, dertsiz

Bu ışık huzmesinden yayılan tüm lekeler
Yapışıverip yüreğimin üstüne,
Kirletir benliğimi, kol kola girip her birini teker teker

Tarih: 15 / 2 / 1992

Hiç yorum yok: