Bir duygusallık senfonisi daha yazıldı bu gece
Damarlarımda dolaşan kan, boğuk boğuk solurken
Kırık bir kalp, buruk duygular ve durgun hisler eşliğinde
Teker teker kaleme alındı, harf harf, cümle cümle hatasız bir şekilde
Orkestradan arta kalan derme çatma,
Sevgi darbelerine maruz kalmış, yarı çıplak
Bir vücut inlemekte şimdi, sahnenin ortasında ve . . .
Savaş vermekte bin bir çabası, yorgunluğu ve zerafeti ile
Gelin görün ki bu orkestradaki çalgıcıların hepsi, tanıdık simalar
Şef “karşılıksız sevgi” yönetiminde, çalgıcılardan bazıları sırası ile. . .
Kemanda, kaybedilmiş ve dönüşü olmayan başlangıçlar
Viyolenselde, acı hatıralar; arp da ise aldatılmışlık
Saksafon, uykusuz ve tedirgin geceler; klarnet, endişe verici yalnızlıklar
Fagotta, nice hayal kırıklıkları ve obuada ise. . .
Asla dönüşü olmayan ve tümüyle özlem duyulan,
O, kararsız kalınmış narin dakikalar var.
Nefretle kınanmış hazin zaman sarnıçlarında uzayıp giden bu senfonide,
Hüzünlü melodiler yankılanmakta şimdi.
Beyaz bir gelinlik içerisine gizlenmiş gibi notalar,
Ansızın kaldırıveriyorlar duvağını ve açılıveriyor yüzü, yükseliyor havaya.
Derken uçkuru çözülüyor bir tek notanın,bir anda
Tüm gözler, onda sabitleşiyor pürüzsüzce
Çekiliyor eller, ayaklar çalgılardan;
orkestranın üzerinden de can çekiliyor,
Bir senfoni daha böylece sona eriyor.
Tarih: 30 / 1 / 1992
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder