Hakkımda

Fotoğrafım
En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...

DRAMATİK SAHNE

Durgun gözler sinsi kırpışır
Derin bir düşünce tufanına gömülür
Kaybolur, gözden ırak bir yerlerde
Tüm canavarlar, üzerine üşüşür

Gizemli sırlar altında
Zehirli bir şifayı didik didik ararız
Hani, hiç de ürküntü duymayız
Bu sırrın çırpıntılı sesinden

Yorgun eller nasırlaşır, buruşur
Ayaklar altında iniltilere boğulur
Tiksinir her keresinde, bir öncesinden
Zahmetlice açılıp da sevgiyi dilenmekten

Kırık kalp, masum hisler, buruk duygular bir yanda
Dramatik bir sahneyi tekrar tekrar canlandırırız.
Nasıl olur da hiçbir zaman hayıflanmayız; anlaşılmaz
Bu sahnenin dekor ve perdesinden.

Tarih: 20 / 1 / 1992

Hiç yorum yok: