Derin bir yas alemine gömüldü geçenlerde,
Sekiz yavrusu açıkta kalan bu sakin mahalle.
Hain kişilerin ölüm saçan yemekleriyle
Bir gariban, şirin köpek can vermiş
Sekiz küçük yavrunun gözü önünde.
Biçare hayvan, saatlerce inlemiş
Kurtarmak için Lusi’yi, tüm mahalle seferber
Ama ne çare ki sonuçta, hiçbir ses gelmemiş
Tiz de olsa bir havlama sesi, ne de yaşamdan bir haber
Daha iki gün önce gezdi buralarda avere avere
Gerek var mı söylemeye, bütün mahalle veletleri
Onun peşinde pervane.
Çok sevilirdi Lusicik mahzun, zararsız kendi halinde
Belki de sokak köpekleri içinde bir şehzade.
Ya, bir köpek kadar değeri olmayan o hainler nerede?
Mana veremedim bir türlü, sekiz yavruyu öksüz bırakmak niye?
Lakin anlamaya başlıyorum bir şeyleri, belki de
Olsa olsa o hainler, kendilerinden kıskandılar o mahluku; herhalde. . .
Tarih: 28 / 3 / 1992
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder