Bir mertebe daha yükselirken hayat, gözler önünde
Bir buhrana sürüklenir ölüm, alçalır taa derine
Masmavi gökler dolaşırken tepemde
Bir karanlığa gömülür ruhum, bilmem ki nerede!
Devşirirken yerden narin bir sevgi çiçeği
Daima gelir koparır bir el, savrulur gökyüzüne çiçeğin buseleri.
Tarih: 3 / 6 / 1992
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder