Hakkımda

Fotoğrafım
En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...

FESAT

Fesat bir bağlılığın daha tohumları serpiliyor. . .
İçimde, bir o kadar da gönül yarası var iken
Her şey sana yalan, her şey sana oyun geliyor
İçimde bir yangın buram buram tüterken

“Merhametten maraz doğar” diyenler, meğer ne de haklıymış
Ben mi olacaktım ki bu dünyaya bir tek iyilik meleği
Meğer içindeki kazanda, fokurdayan zehir saklıymış
Soktun beni ellerinle mezara diri diri

İçimi bir harita gibi pafta pafta serdim senin karşına.
Bakmadım; ne esmer, ne kumral, ne de sarışın oluşuna
Tek hatam ise büyülenmek oldu, ahu gözlerine
Ağlamak istedim yalnızca, boylu boyunca uzanıp defalarca dizlerine. . .

Tarih: 24 / 5 / 1992

Hiç yorum yok: