Hakkımda

Fotoğrafım
En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...

YAŞAMDAN BİR ALINTI

Iraksak bir mercekten bakmak dünyaya
Dertsiz, tasasız, gamsız bir hayatı yaşamak
Kaptırıp koyuvermek kendini, çılgınca bir rüyaya
Her sonun bitiminden, bir kez daha başlamak

Saklanmak güller arasında, boylu boyunca uzanıp
Çıkıverip ansızın korkutmak tüm insanları.
Kazanmak; ama daima bir hırs içinde kazanmak
Doldurmak bir çırpıda bütün kumbaraları

Alkışlamak kıyasıya nefretle hırsızları
Yakalanma korkusu olmadan, günlerce yırtınmadan
Defnetmek derinlere hain karanlıkları
Atlamak eğitim duvarını, dizini sıyırmadan

Yok etmek haramı, fitneyi, fesatı
İman etmek günlerce, yalnızca iman etmek
Darbelerden etkilenmeden, şaşırmadan yolları
Sevişmek her nesneyle, doyasıya sevişmek

Lanetlemeden bir zaman kapılarda beklemek
Hırçın bir yağmurun ortasında, yapayalnız soğukta
“Yaşam” adı altında, milim ile emeklemek
Uzanılacak bir tek varlık, o gizemli dorukta

İmam nikahından boşayıp resmi nikah yapmak kadınlara
Damatlık takımlarla aç susuz gezelemek
Kandırmadan herkesi, erdirmeli haklara
Şart mı demir yığınları a...asında, insanları haksızca örselemek

Türküler söylemek avazı çıktığı kadar, sesinin yettiğince
Pembe bulutlar üzerinde yaşamak şu üç günlük dünyayı
Zor da olsa, bir saniye sektirmeden, pürüzsüzce
Hak etmek yaşamayı, dirhem dirhem hak etmek elinden geldiğince. . .

Tarih: 7 / 4 / 1992

Hiç yorum yok: