Hep çevrilir, ters döner, baş noktayı bulursun
Acı bir ıslık çalıp “zınk” diye çakılarak
Görünmez küre olup bir şeye benzemezsin
Uzayıp giden yollarda, durmadan yalpalayarak
Önüne geleni ezer, direneni biçersin.
Ümitsizce tur attırıp derman arattırarak
Mendebur gölge gibi arkamızdan gelirsin
Kah orada, burada; kah da soluklanarak.
Fani bir yaratıcı gibi iz sürmeye başlarsın,
Köpüren denizlere çalkantılar salarak
Dolu dizgin, bir tay gibi dört nala yol alırsın
Umut denen perdeyi hafif aralayarak.
Gezdiğin her diyarda, şimşekler çaktırırsın
Umursamaz tavrınla sahte gülüşler yayarak
Milim ile mesafeyi, tam bir yılda alırsın
Sarhoş bir hancı gibi bağırıp çağırarak
Tarih: 28 / 9 / 1992
Hakkımda
- Duygusalt
- En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder