Hakkımda

Fotoğrafım
En zor eğitim yollarından biri olan hayat ile kendimi eğitmiş bir insan olarak,ne kendi duygu ve düşüncelerime yabancıyım ne de başkalarının duygu ve düşüncelerine,şiir bir duygu aracından çok duyguların meyve vermesidir ki ben nice koca incir ağaçları gördüm,içi kadar meyvesi de çürümüş ve güvenilmez,meyve vermek her kökü olanın değil toprağı bereketli olanın işidir...

MANASIZ

Tiksinti verir huysuzlukların,
Baş ağrılarına tanık oluyor yüreğim.
Nereden geldiği anlaşılmayan
Bir tokmak edasıyla beynimde yankılanmakta olan

Arasında sevdalı bakışların,
Yitip giden zamana şahit oluyor benliğim.
Çatık kaşlı, baş belası insanların
Tekerrür eden her lahzasına aldırmadan

Çorap söküğü yamaçlarda bıkmadan,
Kat edilen sabır taşlarını anımsıyor gözlerim.
Çatlaklarından su süzülen bir kayanın
Parçalanmasına ramak kalmışken tabiata haykırmasından.

Maneviyatında maneviyi, hissiyatında hissi, bir bütün olaraktan
Ruhumun derinliklerinde zaptediyor gözyaşlarım.
Kamçılara bürünmüş bir sokak kızının
Kırbaçlarını, günlerce üzerimde gezindirmesiyle

Sarmaş dolaş bir vaziyetteyken
Nefret içinde inliyor gönül değirmenlerim.
Şevkat ve sevgi karabasanlarının
Çapraz ateşi sonunda oluşan karanlık diyarlarından.

Tarih: 12 / 10 / 1992

Hiç yorum yok: